Niet van de wereld, wél in de wereld

Ruim een week geleden was ik voor het eerst sinds tijden weer in Rotterdam, om bij te praten met een oud-collega. Rotterdam is een stad waar ik een soort haat-liefdeverhouding mee heb. Aan de ene kant vind ik de stad te groot, te druk, teveel beton en staal. Aan de andere kant houd ik van de Rotterdammers: recht door zee, je weet wat je aan ze hebt, en ze houden van aanpakken. Dat heb ik heel goed ervaren toen ik zelf een halfjaar in die stad woonde, alweer dertig jaar geleden.