In de media hoor, zie en lees je constant over hoe mensen hun eigen leven inrichten en vorm geven. Wat zij daarin belangrijk vinden en waar zij wel of niet trots op zijn.
Onlangs las ik in een magazine een artikel over een Nederlands stel, veertigers, die een prachtig huis hadden gekocht in de Algarve. Ze hadden geen kinderen, maar wel allebei een hele drukke baan. En hun huis in Portugal hadden ze aangeschaft omdat het juist dat bood wat ze in eigen land misten: rust, vrijheid, eenvoudig leven in een prachtige omgeving waar de zon haast altijd schijnt.
Aan het begin van elk jaar trokken ze samen de agenda’s en legden de tien data vast – vier hele vakantieweken en acht weekends – waarin ze in hun Portugese droomhuis zouden verblijven. De heer des huizes had 10 ‘playlists’ gemaakt met elk tien uur muziek. Die kon je afspelen op een van de tien plekjes met mooi uitzicht vanuit het huis, de veranda en de andere zithoekjes.
Ik vond het een mooi staaltje van een moderne levensstijl. Je regelt daarin alles wat er te plannen valt. Je zorgt voor een goede balans in je leven tussen hectiek en rust. En: je ‘koopt in’ wat je mist!
Ik miste er echter wel weer een gebrek aan visie en aandacht voor duurzaamheid in. Een gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel voor hoe om te gaan met de aarde.
De klimaatdoelen van Parijs zijn er wel natuurlijk. Daar kan niemand omheen, je wordt er mee doodgegooid in de politiek en in de media. Maar voor veel mensen is de koppeling met het eigen leven ver weg. In het onderhavige geval letterlijk de ‘ver van mijn bed show’. Twintig keer per jaar vliegt dit stel over Parijs heen van Amsterdam naar Faro en weer terug. Dat zijn 40.000 vliegkilometers per persoon per jaar. Zo leggen zij elk jaar per vliegtuig een afstand af die gelijk is aan één maal de totale omtrek van de aarde.
Het gaat me in dit stukje niet om het aanklagen van deze mensen. Ik gun ze hun droomhuis en hun leven.
Maar het is wel nodig dat mensen – met moed en durf – elkaar steeds meer aan gaan spreken op hun gedrag en levensstijl. We zullen elkaar de spiegel dienen voor te houden, willen we samen daadwerkelijk in beweging komen om meer ernst te maken met het ontwikkelen van een verantwoordelijke duurzame levensstijl. En juist ook wij, franciscaanse mensen, die pretenderen een BEWEGING te zijn, zullen elkaar op allerlei thema’s moeten durven te bevragen. Om samen verder te komen, stap voor stap verder in beweging. Op naar een duurzame toekomst voor de aarde en al haar bewoners.
