impression image impression image

Tijdens mijn studie filosofie, met name rond mijn tweede en derde jaar, was ik af en toe zo enthousiast wanneer ik weer wat nieuws gelezen had, dat ik dit in een grote woordenstroom met iemand wilde delen. Dit heb ik lang gehouden, maar ik doe het nu wat minder.

Soms heb je een gesprekspartner die even enthousiast is. Die uitgebreid kan vertellen en zelfs boeken erbij kan halen om zijn punt te zullen gaan maken. Dan raak je in een lang gesprek verwikkeld. Een intellectueel spel, dat vaak heel leuk is. Je vliegt samen een eindje weg. (Soms kan het ook ongemakkelijk zijn, omdat het je doet realiseren wat je allemaal nog mist aan kennis, maar dat is nu niet ter zake).

Een vriend, met wie ik gemakkelijk in zo'n gesprek zou kunnen belanden, moet een presentatie gaan geven over wat bewustzijn, volgens hem, is. Ik wilde hem hierbij helpen. Om te voorkomen dat we alle kanten op zouden schieten, had ik een vragenlijst meegenomen, om bij hem af te nemen. In die lijst staan vragen naar de belangrijkste ervaringen in je leven. Die lijst maakte het makkelijk om dat wat iemand inspireert te koppelen aan diens concrete levensgebeurtenissen. Ze bracht ons bij de vraag: 'waarom kwam die tekst, dat citaat of dat lied op dat moment zo binnen?' 'Wat opende het in je?' Op zo'n moment ontstaat een gesprek zonder weg te vliegen.

impression image impression image

In het boek 'Eeuwigheid in het nu' schrijft de Duitse Benedictijn Willigis Jäger “Hemelvaart betekent: hemel en aarde zijn één. Er is geen absolute kloof tussen materie en geest. Het zijn twee aspecten van dezelfde werkelijkheid. Het feest van Hemelvaart behoedt ons voor een aftocht uit de wereld. Het leert ons dat de hemel niet iets is dat ver weg is. Hij is hier en nu. Hij is niet iets abstracts, hij openbaart zich hier in ons eigen lichaam.”

In ons eigen lichaam vinden we dus zelf iets van de hemel. In het meest dichtbije wat we kennen.

Zo diep gaat de vragenlijst niet. Deze kijkt slechts naar onze levensgeschiedenis, zoals we die voor onszelf verwoorden. Maar door aan te sluiten bij de ervaringen, die ons gevormd hebben en wat zich daarin heeft getoond, voorkomen we dat we theoretiserend wegvliegen. Of zoals Jäger het noemt: belanden we in een aftocht uit de wereld. Je houdt het gesprek gebundeld en de gesprekspartners in contact met elkaar.